Vandaag is het de bedoeling dat we eerst een leuke rit hebben van Burdaard naar Tzummarum waar we twee uur lang onze mooie oldtimers te pronk zullen zetten op dit grote evenement. Daarna zullen we de rit voortzette naar Gytsjerk waar we de dag zullen beëindigen in De Canterlanden . Ook vandaag is het weer een prachtige dag ,we hebben het dit jaar nog steeds getroffen met het weer. Met de oldies is het wel zo prettig dat het zonnetje schijnt, het rijdt prettiger maar we kunnen ook onderweg in de pauzes lekker buiten met elkaar wat bijkletsen. Er komen 18 auto’s het parkeerterrein opgereden. Mooie opkomst. Voor we vertrekken wordt er gevraagd wie de foto’s vandaag wil maken want onze vaste fotograaf Jouke is er niet. Het wordt niet helemaal duidelijk maar het komt vast goed. Een stukje schrijven …wie….. nou ja dan ikke maar!
Om 13.00 vertrekken we, Gerrit rijd voorop….. We rijden door Wanswert en zien in de verte de twee kerktorens van Hallum al. Wat een uitzicht, prachtig landelijke taferelen. Als we het dorp binnen rijden zie ik bij een van de huizen een vrouw mooie rode appels van haar boom plukken. Dit is zo eenvoudig maar ook zo mooi ….. appels plukken in je eigen tuin , ik hou van zulke beelden. We rijden verder richting oude Bildtzijl.
Wist u dat: Het Bildt (het opgeslibde) een kuststrook is aan de Waddenzee. Het gebied maakte ooit deel uit van de Middelzee, een zeearm die tot diep in Friesland reikte. Begin 16e eeuw werd het gebied door Hollandse kolonisten bedijkt en de hedendaagse ‘Bilkers’ stammen voor een deel nog af van deze pioniers.
En dan rijden we op de Oudebildtdijk . De straat loopt door Westhoek, St.-Jacobiparochie, St.-Annaparochie, Nij Altoenae en Oudebildtzijl. Deze markante dijk met zijn typische dijkhuisjes en monumentale boerderijen is, zegt men de langste straat van Nederland. De huisnummers lopen er van 1 t/m 1229. Het oudste gebouw stamt uit 1615. Zelf vind ik sommige huisjes wel aan een subsidie toe. Er is zelfs een hotel logement “De Witte Klok”. Vlak voor Nij Altoenae zie ik nog in mijn ooghoek de ”Meijer museum”. De geschiedenis van Meijer gaat terug naar 1921. Het is een Museum, met grote oude machines, van een eeuw geleden, met grote vliegwielen en begeleidingsbanden, een groot deel van de machines werken nog steeds. Verderop in de straat staat de fabriek van ”Meijer Metal”.
Bij huisnummer 1144 van de Oudebildtdijk slaan we af richting Tzummarum. Het verbaasd me steeds weer, de onmetelijke aardappelvelden en dan aan het eind de dijk en je weet daar achter ligt de zee, die ooit al dit land bezat. Het maakt je hoofd leeg en er komt een soort rust als je dit alles ziet…. En dan te bedenken dat er mensen zijn, die dit niet zien en er door de snelheid van het leven niet van kunnen genieten.
Tzummarum. Ja, en nu nog een plekje vinden. Druk, druk…Iedereen moet zelf een plekje vinden en dat is afzien. Wij zijn om 14.00 aangekomen en het staat stampens vol. Gelukkig hebben Eelke en ik een bescheiden afmeting auto en vonden we vrij snel nog een plaatsje. Wat een auto’s, prachtig de ene nog mooier en groter dan de andere, maar ja dat hebben jullie zelf allemaal kunnen zien. We zagen zelfs een “Tatra”. Voor de leden die er niet bij waren, een aanrader hoor dus als je kunt volgend jaar is er weer een kans. Een ding was heel grappig. Er was een Elvis aanwezig op een podium en voor hij begon te zingen opende hij met : “Toen ik vanmorgen mijn kist open deed dacht ik… ha de zon schijnt laten we wat zingen” Ik vond het wel een glimlach waard.
Naar De Canterlanden We rijden door Hallum, wist u dat in Hallum de lekkere Melba Toast wordt gemaakt? Wat ik onderweg ook bijzonder vind, een mooie ouderwetse windmolen omringt door grote moderne windturbines. We gaan verder en komen over de beroemde tegeltjesbrug. Wist u dat: deze brug bedekt is met duizenden handgemaakte tegeltjes, waarop in blauw glazuur de portretten zijn afgedrukt van schaatsers die ooit de Elfstedentocht hebben gereden. Zelfs ik, als Groningse ben al eens onder deze brug geweest. Al komt dat wel door een Friese meneer. En dan zijn we bij De Canterlanden in Gytsjerk aangekomen. Daar zit Lubbert Visser al met een frisse versnapering op ons te wachten. Door omstandigheden kon hij niet met de rit mee maar wilde onze gezelligheid niet helemaal missen en gaat lekker mee eten. Eerst even een drankje buiten en dan naar binnen. We kregen allemaal een uitstekende maaltijd geserveerd en als toetje namen sommigen een lekker ijsje ter afsluiting van een geweldige dag.
Gerrit en Albert bedankt voor de organisatie, top geregeld.
Wie zich geroepen voelt en het leuk vindt geef het aan bij de secretaris en u mag de volgende rit organiseren. Het zal zeer gewaardeerd worden.
LET OP 8 oktober is de SNERTRIT noteer het in uw agenda.
Sjoukje Hunnersen
